Усе спектаклi прагледзены. Я
Адылi:
За лепшы спектакль, якi я не бачыў: «Снегiры».
Можна было б таксама ўзнагародзiць студэнтаў-рэжысёраў, але яны самi першымi пачынаюць ап — раўдвацца, калi iх яшчэ нават пахвалiць не паспеў А цяпер ужо позна…
За лепшае жаночае выкананне: Алена Крайняя («З каханнем не жартуюць», Арол, Расiя)
Можа нават самая канкурэнтная намiнацыя, бо яркiх жаночых выкананняў было шмат, нават у гэтым спектаклi. Мой выбар адназначны, бо сп. Крайняя сваёй прысутнасцю iстотна змянiла нават жанр спектакля арлаўчан. Рэспект i уважуха, як кажуць.
За лепшае мужчынскае выкананне: Максiм Панiматчанка («Сталiца Эраўнд», Мiнск, Беларусь)
Я амаль упэўнены, што нiхто апроч мяне гэты спектакль не адзначыць. Але я ведаю, на што здольны Макс, я бачыў, што ён зрабiў нават у гэтых неспрыяльных умовах, я лiчу, што нават канкуруючы i, можа, нават прайгрываючы такiм канкурэнтам, як Плятнёў з Нiжняга Ноўгарада i Антонiй Астравух са Старай Прахоўнi, ён варты адзнакi, хаця б за ўвасабленне адной з найскладаных iпастасяў загадкавай беларускай душы.
За лепшае афармленне спектакля: Эмiль Капялюш («ПРО Турандот», Пiцер, Расiя)
На форуме было шмат прыгожых спектакляў. Афармленне арлоўскага цi магiлёўскага пластычнага спектакля таксама, напрыклад, варта адзнакi. Капялюш аднак сваёй «кiн-дза-дзой» у «Турандот» задаў тон усяму фестывалю. Вось так яму
За лепшую рэжысуру:
За лепшы спектакль: «Апошнiя» (Нiжнi Ноўгарад, Расiя)
Гэта сумны спектакль, якi цяжка высядзець. Гэта часам непрыгожы спектакль, яго адмоўная эстэтыка напружвае. Але гэта важны i сваеча-совы спектакль. Гэта той спектакль, без якога складана было б уцямiць многiя фiшкi, якiя для мяне сталi зра-зумелыя нават на гэтым фестывалi. Гэта самы цытуемы для мяне рэжы-сёр, i самы карысны для разумення жыцця спектакль. Кропка.
На гэтым усё, давайце там!
Гм, гэта мой апошнi радок.
